نه...مطمئنم خواب نمی دیدم

نه...مطمئنم خواب نمی دیدم

این روز ها به خیلی از اتفتقات شک می کنم... ولی مطمئنم این اتفاق ... یک اتفاق حقیقی بود.

دیشب اتفاق عجیبی برای من افتاد...آنقدر عجیب که صبح هر چه فکر کردم که درباره آن با کسی صحبت کنم ...نتوانستم. چون حتما باور نمی کرد...ولی باید به یک نفر هم که شده بگویم

پس درباره آن با شما صحبت می کنم

سلام دوستان عزیزم....امیدوارم بهتر از یک ساعت پیش باشید

بله....دیشب خواب بودم ولی با صدای تق تقی بیدار شدم...اول فکر کردم که صدای باد است...ولی کمی که دقت کردم ..دیدم که نمی تواند صدای باد باشد.. بیشتر که دقت کردم ...دیدم که یک نفر دارد به شیشه پنجره اتاقم می زند... چراغ خواب را روشن کردم و ساعت را دیدم... ساعت سه نیمه شب بود...فکر کردم که حتما دزد است و رفتم یک چوب دستی برادشتم .. ولی دیدم که بی انصافی است دزدی را که این قدر با ادب است و در می زند تا وارد شود را با چوب زد... آخه می دونید ... بنظر من اگر هر چیزی حتی دزدی کردن هم با شرف انجام شود.. قشنگ است

کمی که هوشیار شدم ...به خودم گفتم : دزد که از پنجره نمیاد ..آن هم طبقه سوم.. راستش رو بخواهید یه کم ترسیدم و  تازه داشت ترسم شروع می شد که دوباره با صدای همان تق تق مواجه شدم

بالاخره رفتم و پنجره را باز کردم... باورتان نمی شود... یا ارابه و دو مامور زن که در اتاقک ارابه نشسته بودند و یک نفر هم ارابه ران .. چهار اسب سپید بال دار هم که هاله ای دورشان بود  به ارابه بسته شده بودند و آن را می کشیدند

جان من ...اگر تا اینجا باور نکردید ...از این به بعد به من  اعتماد کنین

چون نزدیک عید نوروز است ...فکر کردم روش جدید جمع آوری کمک های خیریه است...تا این فکر در ذهنم شکل گرفت بدون اینکه حرفی زده باشند  گفتم : آهان..ببخشید ...همین الان می رم و کمک ناقابلم را می آورم ....ولی کاش متوجه بشوید که این روش جدیدتان اصلا قشنگ نیست ... حدااقل روز می آمدید

یکی از مامورها یا بهتر بگویم فرشته ها دستم را گرفت و گفت : ما به کمک تو احتیاجی نداریم

بنشین داخل ارابه که پادشاه بزرگ تو را احضار فرمودند

گفتم : قربونتون برم ..منو قاطی سیاست نکنید ...تازه کارم درست شده.. من پیش شاه نمیام

راننده ارابه گفت : نخیر ابله ... تو لیاقت نداری ببریمت پیش اون شاه... رفتن پیش اون شاه لیاقت می خواد که تو نداری... منظورمون پادشاه بزرگ است

حقیقتش کل ماجرا را فهمیدم... بلند بلند خندیدم و برایشان دست زدم و گفتم : آفرین..آفرین جالب بود... حالا بگید ببینم دوربینتون رو کجا کار گذاشتید...دوربین مخفیه دیگه ...آره

راننده ارابه که مرد بود با عصبانیت گفت : مگه نشنیدی خانم ها چه گفتند ..سوار شو ببینم

راستش دیگر نتواستم حرفی بزنم و سوار شدم.. ولی همچنان داشتم دنبال دوربین می گشتم

بالاخره از میان ابرها و ستارگان...رسیدیم به یک قصر باشکوه که نمونه اش را حتی در عکس ها هم ندیده بودم

از میان تالارهای باشکوه رد شدم و رسیدم به تالار اصلی....دیدم یک نفر باشکوه و جلال بر روی اورنگ پادشاهی تکیه زده...ناخداگاه از هیبت او تعظیم کردم و گفتم

درود بر پادشاه هستی ... خداوند یکتا

ناگهان آن پادشاه زد زیر خنده و ناگهان خنده را قطع کرد و با اخم گفت

شما آدم ها آدم نمی شوید !! تا یک نفر رو می بینید که پشت میزه ... فکر می کنید اون خداست و بهش تعظیم می کنید

پسر جان ...من یکی از بنده های خدا هستم و مامورم از تو سوالاتی بپرسم تا در پرونده ات درج کنم

خودت رو معرفی کن و بگو چه چیزهایی داری

خوب .... اینجا بود که با اطمینان می خواستم داشته هام رو بگم

گفتم : مجتبی هستم ... یک سفید پوست

بلافاصله گفت : رنگ پوستت مهم نیست !! چقدر مهربان بودی ؟؟ این را بگو

گفتم : زیر بنای خانه ام فلان قدر متره

بلافاصله گفت : زیر بنای خانه ات مهم نیست !! از چند نفر در خانه ات پذیرایی کردی ؟؟ این را بگو

گفتم : در منطقه فلان زندگی می کردم

بالا فاصله گفت : مهم نیست در چه منطقه ای زندگی می کردی !! آیا با همسایه هات خوب رفتار کرده ای !! این را بگو

گفتم : نزدیک به هزار تا دوست و رفیق دارم

بالافاصله گفت : مهم نیست چند تا دوست داری !! برای چند نفر دوست واقعی بودی ؟؟ این را بگو

کم کم داشتم نا امید می شدم

گفتم : یک اتومبیل مدل فلان دارم

بالا فاصله گفت : مدل اتومبیلت مهم نیست !! چند پیاده را با اتومبیلت به مقصد رساندی ؟؟ این را بگو

نه بابا... این طور نمی شد....داشتم به شدت ضایع می شدم

گفتم : من فلان مقام را دارم

بالافاصله گفت : این مهم نیست که چه مقامی داشتی !! آیا لایق آن مقام بودی ؟؟ این را بگو

گفتم این طور که نمیشه آخه ... آهان ..راستی صد مدل لباس هم در کمدم دارم

و بلافاصله گفت : مهم نیست چند تکه لباس داری !! به چند برهنه لباس پوشاندی ؟؟ این را بگو

 پادشاه سری تکان داد و گفت : این را ببرید  ...اوضاع این خیلی خراب است

و در این لحظه کودکی نزدیک آمد ... موهایش طلایی بود... به سوال ها جواب نمی داد... آخه اون به چیز هایی که می فهمید جواب می داد

حدس بزنید چه کسی  بود

بله...شازده کوچولو جلو آمد و به پادشاه گفت این دوست من است

و پادشاه گفت : برو و آسوده بخواب

دوستان شازده کوچولو در امان هستند

و من را به خانه آوردند

این یک اتفاق واقعی بود....................... مطمئنم که خواب نمی دیدم....................................................................